1.

Yılmaz Özdil, “El Bab” başlıklı köşe yazısında, can güvenliği endişesiyle ülkelerindeki iç savaştan kaçarak Türkiye’ye sığınan Suriyeli mültecileri ‘memleketlerine sahip çıkmadıkları’ ve Türkiye’de iş kurmaları gerekçesiyle hedef alıyor. Özdil, “Bunlar kendi memleketlerine sahip çıkmak yerine, bizim memlekette şirket kuracak, patron olacak, villada oturacak, yatlarda dolaşacak, caz dinleyecek… Bizim çocuklar bunların memleketini kurtarmak için oralarda vuruşacak, şehit düşecek, gözünü bacağını kaybedecek” ve “Hazır referandum sandığı konulmuşken, utanmadan çıkın vatandaşa çağrı yapın. ‘Suriyeliler bizim memleketi babalarının çiftliği gibi kullansın, burada mis gibi hayatını yaşasın, köşeyi dönsün, bizim çocuklar sikindirik El bab’ta şehit olsun diyorsanız, gidin evet deyin!’” benzeri, militarizmi normalleştiren ve bir halkı diğerinden üstün gören sözleriyle, Suriyelilere yönelik mevcut yabancı düşmanlığını ve nefreti körüklüyor. Yazar bu ötekileştirici söylemleriyle, savaşın yakıcı etkilerinin ve Suriyelileri tehlikeli koşullarda yaşamak zorunda bırakan koşulların sorgulanmasının önüne geçiyor.

2.

Yeni Konya gazetesinin “Yahudi ateşle oynuyor” başlıklı haberinde, İsrail parlamentosunda onaylanan bir yasa tasarısı, haberin başlığında Yahudi kimliği ön plana çıkarılarak aktarılıyor. Böylece, İsrail devletinin ve parlamentonun aktörü olduğu bir olay Yahudi kimliğiyle ilişkilendiriliyor ve Yahudilere dair önyargılar güçlendiriliyor.

3.

Eflatun Neimetzade, “Hocalı Soykırımının 25. yılı” başlıklı yazısında, Hocalı Katliamı’nı konu ediyor. Neimetzade, “ERMENİ KATİLLERİ SOYKIRIM YAPTILAR” alt başlığı ve “tecavüzkar Ermeniler” gibi genelleştirici sözlerle, Ermeni kimliğini zan altında bırakıyor; halklar arası düşmanlığı körüklüyor. Oldukça kışkırtıcı ve pornografik savaş söylemleri içeren yazıda, “Siz ey Ermeniler, akıllı olun, ne kadar geç değil gidin topraklarımızdan. Sizleri aldatıyorlar, kandırıyorlar. Biz barış taraftarıyız, sizler ölüm taraftarısınız” benzeri tehditkar ifadelerle, Ermeniler “ölüm taraftarı” olarak yaftalanıyor ve şeytanlaştırılıyor. Yazar ayrıca, “Bu sadece Hıristiyan devletlerin Müslüman ırkına karşı haince, düşmanca davranış biçimidir” sözleriyle, Müslüman-Hıristiyan karşıtlığını yeniden üretiyor, Hıristiyanları düşman olarak etiketliyor.

4.