Agos, 6 Aralık 1996
Milli Eğitim Bakanı amca!
Benim adım Yeğsapet. 7 yaşındayım. İlkokul 1. sınıfta okuyorum. Kuyrikim [Ermenice 'abla'] de 9 yaşında, o da 3. sınıfta okuyor. Oyrortum [Ermenice 'öğretmen'] bana Ermenice bir vodanavor [Ermenice 'şiir'] verdi. "Kızım bu şiiri iyice öğren, Öğretmenler Günü'nde okuyacaksın" dedi. Öğretmeni de kuyriğime bir Türkçe şiir verdi. Mamam [anne] bize yardım etti. Günlerce şiirlerimizi ezberledik. "Öğretmenim canım benim seni ben pek çok severim" diyecektim Ermenice. Bu şiiri de söylerken kollarımı iki yana açarak öğretmenimi kucaklar gibi yapacaktım. Kuyriğim ve mamamla beraber günlerce bunun provasını yaptık evde. Çok güzel söylüyordum. Kucaklar gibi yaparken de çok sahici yapıyordum. Öğretmenim yerine mamamı kucaklarken kuyriğim bana "Aferim Yeğso çok güzel yapıyorsun" diyordu.
Gecelerce gözüme uyku girmedi. Öğretmenler Günü çabuk gelsin istiyordum. Tören günü mamam bize cicişlerimizi giydirdi. Mamam da o gün çok cici giyinmişti. Babam da bizimle törene gelmişti. Bizi izleyeceklerdi. Tören başladı. Hepimiz önce "Korkma sönmez"i söyledik. Sonra müdürümüz Türkçe bir konuşma yaptı, öğretmenlere teşekkür etti. Hepimiz onu alkışladık. Sonra çocuklar çıktı Türkçe bir şarkı söylediler. Onları da alkışladık. En çok ben alkışladım, ben alkışı çok severim amca.
İşte sıra bana geliyordu. Şimdi beni çağıracaklardı. Heyecanlanıyordum. Onlar beni çağırmadan hemen sahneye fırladım. Biraz sonra beni de alkışlayacaklardı... Ama öğretmenim beni kolumdan tuttu "Sen otur Yeğsapet, sen bugün söylemeyeceksin" dedi.
Ben şiirimi söyleyemedim amca. Beni hiç kimse alkışlamadı. Alin de şiirini söyleyemedi, Bedros da, Armen de. Hiçbirimiz söyleyemedik. Ama kuyriğim söyledi. Sadece Türkçe şiiri olanlar söylediler, Ermenice şiiri olanlar söyleyemediler. İngilizce piyes oynayanlar da alkışlandılar. Ben çok üzüldüm amca. Mamama sordum. "Mama biz niye şiirimizi söyleyemedik?" "Kızım" dedi, "amcalar haber göndermişler, Ermenice söylenmeyecek demişler."
Milli Eğitim Bakanı amca! Amcalar niçin böyle haber göndermişler acaba? Ermenice öğretmenime şiir söyleyecektim ben oysa.
Hem Türkçe öğretmenlerim de o gün çok sevinçliydiler. Ama amcalar Ermenice öğretmenlerimi çok üzdüler. Beni de çok üzdüler.
Aynı gün onlara da şiir söylesek, onlar da sevinse olmaz mı acaba? Milli Eğitim Bakanı amca! Ermenice öğretmenlerim için başka bir 'Öğretmenler Günü' mü var yoksa? Halbuki ben iki öğretmenimi de çok seviyorum, amcalar onları niçin bölüyor niçin ayırıyor acaba?
Milli Eğitim Bakanı amca! Kim bu amcalar acaba?
Kız o amcalara hemi...