Ակօս, նոյեմբերի 5, 2005

Պատմութեան մրոտուած էջերը կը վերաբերին ապրուածներուն, իսկ սպիտակ էջերը՝ ապագայի ապրումներուն:

Հայ-Թրքական յարաբերութիւններու իմաստով ահա անգամ մը եւս մեր առջեւ պարզուած է դարերու խորքէն եկող ու դէպի դարեր երկարող հասարակական ճակատագիրը:

Անցեալին մեր նախնիները լաւ թէ վատ մրոտեցին իրենց վիճակած էջերը:

Հիմնական հարցը այն է, թէ մենք ինչպէ՞ս պիտի լեցնենք մեր էջերը:

Անցեալի մեծ աղէտի պատասխանատուներո՞ւն նման պիտի վարուինք, թէ ոչ՝ այդ սխալներէն փորձուելով այս անգամ քաղաքակիրթ մարդու վայել պիտի գրենք մեր էջերը:

Մեր առջեւ յայտնուած ամենամեծ պատասխանատուութիւնն է այս:

Այս պատասխանատուութիւնը ստանձնելէ խուսափողները, կամ ալ՝ դեռ տակաւին վատ ու ցաւալի ապրումներով լեցնել ուզողները, իրականութեան մէջ համազօր են անցեալի այդ վիշտերու պատասխանատուներուն:

Իսկ մենք՝ պատասխանատուութիւն ստանձնողներս, չարտօնելու ենք անոնց: Իրենց մենաշնորհին չթողելու ենք այս էջերուն ալ նոյն ձեւով գրուիլը: