Ո՞րն էր հայ կանանց դերը օսմանցի կանանց շարժման մեջ։ Ինչո՞ւ մենք այսօր ընդամենը մի քանի բան գիտենք օսմանահայ կին գրողների մասին: Ինչպիսի՞ խնդիրների կբախվենք, երբ սկսենք ֆեմինիստական շարժում փնտրել հայ հասարակության մեջ: Ինչպիսի՞ փորձառություն են ունեցել այնպիսի գրողներ և կանանց իրավունքների պաշտպանները, ինչպիսիք են Էլպիս Կեսարացեանը, Սրբուհի Տյուսաբը, Զապել Ասատուրը Ասատուրյանը (Սիբիլ), Արշակուհի Թեոդիկը, Զաբել Եսայանը և Հայկանուշ Մառքը։ Ինչպիսի՞ տարբերություններ և ընդհանրություններ ունեն տարբեր խավերի օսմանյան կանայք։ Կա՞ արդյոք կապ այդ տարբեր խավերի միջև: Անցյալի փորձից քաղված դասերի միջոցով հնարավո՞ր է ստեղծել կնոջ ինքնության ընդհանուր գիտակցում։ Ինչպե՞ս կարող ենք գրել օսմանցի կանանց շարժման պատմությունը՝ հաշվի առնելով այդ տարբերություններն ու նմանությունները:
