1942 yılında, Ankara’da doğdu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdikten sonra, beş yıl boyunca Londra Ekonomi Okulu’nda Anayasa Hukuku alanında çalışmalar yaptı. 1976’da Türkiye’ye döndü ve avukatlık bürosu açtı. 1980’li yıllarda yeniden canlanan kadın hareketinde yer aldı. Kadına yönelik şiddet ve boşanma davalarında kadınlara ücretsiz avukatlık yaptı. 1990 yılında, kadına yönelik şiddetle mücadele etmeyi, kadınlar arasında dayanışmayı ve desteği güçlendirmek hedefiyle Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı’nı kuran on dört kadın arasında yer aldı. 1997’de kadınların siyasette daha çok yer almasını amaçlayan Kadın Adayları Destekleme Derneği’nin kuruluş çalışmalarına katıldı. İstanbul Barosu Kadın Hakları Uygulama Merkezi’nin kurucu üyelerinden biri oldu. Kadına yönelik şiddet davalarına bakan avukatların kadına yönelik erkek şiddetinin ne olduğu hakkında ve kadınlarla dava süreçlerinde iletişimlerinin nasıl olması gerektiğine dair eğitim programları düzenledi. 1990’lı yılların başında Amerika Birleşik Devletleri’nde 25 Kasım’ın Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Günü olarak kutlanmasından ilhamla, Mor Çatı’da, ve ardından bütün Türkiye’de her yıl bu tarihte toplantılar yapılmasına vesile oldu.

Türkiye’de kadına yönelik şiddet vakalarındaki artışın nedenlerinden birinin, hukuk sisteminin kadın haklarını ihlal etmesi olduğuna dikkat çekiyor. Mücadelesini ısrarla, tarafsız, siyasi kutuplaşmalardan bağımsız, bilimsel çalışmalara ve verilere dayanan raporlar hazırlayarak, hukuk çerçevesinde sürdürüyor. Hükümetlerin, izledikleri politikalarla kadın haklarını yıllar içinde nasıl törpüleyerek daralttığını örneklerle anlatmaktan geri durmuyor. Kazanılan hakların, yine kadınların cesareti ve kararlılığıyla korunacağını düşünerek umudu kadın mücadelesinde gördüğünü her fırsatta vurguluyor. Tehditlere, davalara aldırmadan, doğru bildiğini söylemekten vazgeçmedi.

1963 yılında Manila’da doğdu. Bir yaşındayken babasını kaybetti, on yaşındayken ailesiyle birlikte Amerika Birleşik Devletleri’ne taşındı. Princeton Üniversitesi’nde moleküler biyoloji ve tiyatro alanlarında lisans, İngiliz Dili alanında yüksek lisans derecesi aldı. 1986’da, diktatör Ferdinand Marcos’un devrilmesinin ardından Filipinler’e döndü ve Diliman Üniversitesi’nde politik tiyatro alanında çalışmalar yaptı.
1987’de devlet televizyonunda gazeteciliğe başladı; kısa bir süre sonra, bağımsız bir yapım şirketinin kuruluşunda yer aldı. 18 yıl boyunca, CNN için araştırmacı muhabir olarak çalıştı ve özellikle Güneydoğu Asya’daki terör olaylarıyla ilgili haberler hazırladı. Manila ve Jakarta’da CNN haber bürosu şefi olarak çalıştı. Filipinler’in önde gelen gazetecilerinden biri olarak dezenformasyona, yalan haberlere ve özgür basını susturmaya çalışanlara karşı verdiği mücadeleyle, ülke dışında da tanındı.

2012’de, üç kadın gazeteciyle birlikte, ülkenin yalnızca dijital mecrada yayın yapan en büyük haber sitesi olan, bünyesinde yaklaşık 100 gazetecinin çalıştığı Rappler’ı kurdu. 2015’te, cumhurbaşkanlığı seçim kampanyası sırasında söyleşi yaptığı Rodrigo Duterte’ye, 1980’lerde, Davao şehrinin belediye başkanıyken üç kişiyi öldürdüğünü itiraf ettirdi. Rappler’daki çalışma arkadaşlarıyla, Duterte’nin ‘uyuşturucuya karşı mücadele’sindeki yargısız infazları ve insan hakları ihlallerini ortaya çıkardı; 2016’da cumhurbaşkanı seçilmesinin ardından faaliyete geçen ‘trol ordusu’nu araştırırken iktidarın baskılarıyla karşılaştı.

Vergi kaçırma, medyada yabancı mülkiyet kurallarını ihlal etmek gibi iddialarla, hakkında 10 kez tutuklama kararı çıkarıldı ve hapis istemiyle yargılandı. İlk sekiz tutuklamadan kefaletle serbest bırakıldı. 2019 yılının Şubat ayında ‘siber iftira’ suçundan tutuklanması, uluslararası kamuoyunca siyasi bir karar olarak değerlendirildi. Son olarak, geçen Ağustos ayında, Duterte hakkında yaptığı haberler nedeniyle açılan dava mahkeme tarafından reddedildi. Hakkındaki çeşitli davalar hâlen devim ediyor. Ülkenin önde gelen gazetecilerinden biri olarak, dezenformasyona, yalan haberlere ve bağımsız medyanın susturulması çabalarına karşı verdiği mücadele de uluslararası alanda ses getirdi.

Shahidul Alam, Time Magazine 2018 Yılın Kişisi ve National Geographic keşifçisi seçilen bir fotoğrafçı, yazar, insan hakları aktivistidir. Alam, Bangladeşli sanatçılara verilen en yüksek ulusal ödül olan Shilpakala Padak'ı aldı. Alam'ın son kitabı 'The Tide Will Turn', New York Times'ın '2020'nin En İyi Sanat Kitapları' listesinde yer aldı. Bir önceki kitabı ‘My Journey as a Witness’ (Bir Tanık Olarak Yolculuğum) John Morris of Life Dergisi tarafından “Bir fotoğrafçı tarafından yazılmış en önemli kitap” olarak tanımlandı. Uluslararası Af Örgütü, gazeteciliği nedeniyle hapse atılan ve işkence gören Alam'ı "Vicdan Tutsağı" olarak nitelendirdi.

Alam'ın uluslararası çapta yayınlanan çalışmaları, MOMA ve Tate Modern gibi önde gelen galerilerde sergilendi. Oxford, Cambridge, Harvard ve Stanford Üniversitelerinde konuşmalar yaptı. Alam, İngiltere'de Sunderland Üniversitesi'nde ve Avustralya'da RMIT'de profesörü olarak çalışmaktadır. Bangladeş'te yaşayan Alam, kurduğu kurumlarda; Drik Picture Library ve Pathshala Güney Asya Medya Enstitüsü'nde çalışıyor.