Tarihçi Adjemian, bu konuda yaptığı ve daha sonra “La fanfare du négus: Les Arméniens en Éthiopie (XIXe-XXe siècles)” [Kralın Fanfar Orkestrası: Etiyopya’daki Ermeniler (19.-20. yy)] başlığıyla kitaplaştırdığı doktora çalışmasının sonuçlarını paylaştı. Çalışmanın ağırlıkla Etiyopya’da yaptığı saha çalışması ve orada yaşayan Ermenilerle yaptığı görüşmelere dayandığını aktaran Adjemian, konuşmasına yazılı arşivlerin eksikliğine rağmen sözlü anlatıların ve yapılan görüşmelerin de başlı başına bir arşiv kaynağı teşkil ettiğini vurgulayarak başladı. Osmanlı’da yaşayan Ermenilerin on dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısından itibaren Etiyopya’ya göç etmeye başladığını, Ermenilere yönelik baskı politikasının artmasıyla bu göçün yirminci yüzyılın başlarında arttığını belirtti. Adjemian, Etiyopya’da bulunan bazı Ermenilerin aristokratik çevrelerle yakın ilişkiler kurduğunu, ülke ekonomisinde ve siyasetinde önemli rol oynadıklarını örnekler ışığında anlattı. Konuşmasının ikinci kısmında, Etiyopya Kralı’nın Kudüs’te bulunan yetimhaneden kırk Ermeni yetimi Etiyopya’ya getirerek bir orkestra kurduğunu, bu orkestranın Etiyopya’nın ilk milli marşını yazdığını aktardı. Konuşmasının son kısmında ise Etiyopya’daki devrimle birlikte Ermenilerin bir süre baskıya maruz kaldıklarını, nüfusun giderek azaldığını ve 15 yıl öncesinde Ermeni mahallesinin kentsel dönüşüm gerekçesiyle yok edildiğini vurguladı.